“Epaminondas, heb je onze falanx gezien?”
“Ja, hij is compleet. We kunnen aan de slag, Pelopidas.”
“Kijk nog eens goed, sufferd! Hij staat helemaal scheef!”
“Scheef, scheef, ja nu je het zo zegt, helemaal recht staat ie niet….”
“Dat kan toch niet zo! Wat zullen de Spartanen wel niet zeggen als wij met zo’n scheve falanx op het slagveld verschijnen?”
“Kom, kom, overdrijf je niet een beetje? Goed, de falanx staat een beetje scheef maar hij ziet er verder toch goed uit? Kijk eens hoe mooi de schilden van de Heilige Schare gepoetst zijn!”
“Daardoor valt het nog meer op dat we scheef staan! En vergeet niet dat die rare Xenofon een verslag gaat schrijven van deze veldslag. Je kan er gif op innemen dat hij ons belachelijk wil maken. We worden het lachertje van heel Griekenland!”
“Nou ja, als het dan echt moet haal ik onze meestertimmerman er wel bij…”

… twee uur later…

“Het spijt mij, mijnheer Epaminondas, wat ik ook probeer, de falanx blijft scheef staan. Misschien komt het doordat de vlakte niet helemaal waterpas ligt, ik weet het niet.”
“Heb je de winkelhaak gebruikt om de linkerkant te stutten?”
“Ja, dat heb ik geprobeerd, maar dat lukt niet. Misschien is de Heilige Schare te zwaar.”
“Ze houden van goed eten, maar dat lijkt me toch overdreven. Geef die waterpas eens.”
“Hier, kijk maar, nog zo scheef als wat…”
“Ja, ik moet toegeven dat het er raar uitziet. Wat nu te doen. Pelopidas?”
“Ik weet het ook niet. We kunnen toch moeilijk naar huis gaan omdat de boel scheef staat. Dat zullen de Spartanen niet leuk vinden, ze hadden zich zo verheugd op deze veldslag…”
“Dan moet het maar, ook al staan we scheef. De kritieken achteraf zullen niet mals zijn, maar het is even niet anders. Geef het bevel tot oprukken!”

De Spartanen bleken hun lachen niet te kunnen inhouden bij het zien van de scheve Thebaanse falanx. Hun lachbui werd zelfs zo onbedaarlijk, dat ze niet meer aan vechten toekwamen en de slag bij Leuktra uitliep op een verrassende Thebaanse overwinning1.

/

/

  1. Variaties op de traditionele Griekse falanx: Het bekendste voorbeeld is de zogeheten schuine of scheve falanx, een hoplietenopstelling waarin één versterkte vleugel (meestal de linker) voor het offensief bestemd was, terwijl de andere vleugel zich juist meer defensief opstelde. De schuine falanx werd onder meer met succes toegepast door de Thebaanse veldheer Epimanondas tijdens de slag bij Leuctra ↩︎

Tags:

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.